Een tijd geleden had ik een leuke conversatie met mijn buurjongetje van zes jaar oud. Je ziet daarin heel duidelijk het verhaal van zogeheten ‘intrektenen’.
‘Daan, mag ik met je mee boodschappen doen?’
‘Nee, dat mag niet meer. Ik moet alleen.’
Hij trekt een sip gezicht. ‘Mag ik dan ook niet meer met mama?’
‘Nou, dat misschien nog wel.’
Hij veert op. ‘Dan ben JIJ toch gewoon mijn mama!’
Heel even is hij stil, ik zie hem onderzoekend kijken naar overeenkomsten tussen ons.
Hij vervolgt zijn verhaal. ‘Daar trappen ze écht wel in hoor.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten